Wat een afsluiter

Wat een afsluiter!

Inmiddels zijn de jonge duiven vluchten ten einde, een lang en mooi seizoen voor de jonge garde. Er stond nog wel een pittige vlucht op ze te wachten vanaf hetzelfde station als de vorige week. Een bekende losplaats voor de duiven en of dat geholpen heeft zullen we nooit weten. Het startsein luide om 08:30 uur om een afstand van 414 km af te leggen, geen eenvoudige opgave, maar de vorige week hebben ze ook al laten zien in goeden doen te zijn. In het bijzonder viel een klein duivinnetje op, de 182 een krasje. Vorige week kwam ze als een speer laag over het huis van de buren waardoor ze de 1e in de club, de 8e in de CC en de 52e van 6710 duiven. Al een hele prestatie voor haar korte loopbaan als duif.

Deze week een ander bezoek dan normaal, vaste letter Gert gaf al aan niet te kunnen kijken bij de natour, maar zou zijn best doen voor de jonge duiven om aan de Tachtigbunderweg neer te strijken. In de ochtend kreeg ik al berichtjes over de mogelijke aankomsten van de vluchten. Nadat ik antwoordde dat ik even moest rekenen spraken Rick en ik af om te verzamelen rond de klok van 12:00 uur aan de Tonnendijk, met het zweet blank op het voorhoofd arriveert een nieuw lid van letters op de juiste locatie.

Nadat we de schaduw hebben gevonden beginnen we te speculeren over een mogelijke aankomsttijd. Daarnaast leggen we wat uit over het reilen en zeilen van de sport. Door de verschillende systemen te laten zien en berekeningen te doen concluderen we dat rond de klok van 12:20 uur de eerste duiven zich moeten melden. Helaas duurde dit te lang en zijn de eerste aankomsten op 12:28 uur een feit, het verloop is wederom goed en met 16 van de gezette 20 duiven een mooi percentage van 80%. Op de lijst van de club zien we gelukkig direct dat er aan de Tachtigbunderweg ook de eerste gearriveerd is en ook daar is het verloop vlot.

Nadat we de natour hebben afgewerkt vertel ik dat er nog een vlucht gaande is, iets waar Rick niet op gerekend, maar aangenaam verrast door is. Onder het wegwerken van een broodje frikandel schuiven we steeds iets verder onder de boom om maar in de schaduw te blijven. Nadat ik terugkom van de schuur verteld Rick er is er één, waarop ik hem voor gek verklaar, er bleek inderdaad een duif boven het hok te vliegen, maar dit kon ook nog een natour duivin zijn. Met enorme drang en motivatie zien we een klein kras duivinnetje het jonge duivenhok binnen knallen en hoor een verlossende piep van het systeem. Het is wederom 182 die als eerste arriveert vanaf de losplaats Chalons & Champagne. Met een 2e NPO sluiten we de jonge duiven vluchten af, wat een afsluiter! We noemen haar vanaf nu Chloë, omdat dit ‘jonge scheut’ betekent, en dit wel goed bij haar past.

Aan de Tachtigbunderweg kwamen de eerste jongen ook goed, in de club beginnen we met de 6e en vliegen er 5 hun prijs van de gezette 17. Gelukkig zijn alle jonge duiven aan de Tachtigbunderweg weer thuis en aan de Tonnendijk zijn er nog 3 onderweg. Op naar de laatste vlucht van het jaar.